W 1791 zamyślano pobudować tutaj warzelnie soli, gdyż na obszarze Ciechocinka odkryto wówczas solanki. Z roku 1828 wywodzi się pierwsza adnotacja o leczniczym działaniu miejscowych zdrojów. Pierwsze kąpiele miały się odbywać w wiekowej oberży folwarcznej na ulicy Bema. Znacznie przyśpieszyło to postęp tej miejscowości. Dnia 4 lutego roku 1919 Ciechocinek uzyskał prawa miejskie. Ciechocinek był najważniejszym kurortem w Królestwie Polskim w XIX stuleciu. Najogromniejszym kłopotem Ciechocinka były powodzie w 70-tych latach XX wieku, w owym czasie wybudowano tutaj wodną elektrownią która pełni dodatkowo funkcje retencyjnego zbiornika.
Jest to w dalszym ciągu miasto o charakterze zdrojowym. W mieście prawie przemysł nie istnieje, znajdują się tutaj m.in. lecznice uzdrowiskowe, sanatoria, ośrodki wypoczynkowe, pijalnia wód mineralnych, motele, bary, warzelnia soli. Część uzdrowiskowa bogata jest w zieleń parków, kwietników oraz dywanów kwiatowych. Bazą rozwoju są wody lecznicze, między innymi: chlorkowo-sodowe i żelaziste, które czerpią z rozlicznych na tym obszarze źródeł solankowych. Kuruje się tu schorzenia organów ruchu, reumatyczne, ortopedyczno-urazowe, układu krążenia, rematoidalne zapalenie stawów.